Α. ΕΙΔΙΚΗ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ – ΤΟ ISO ΤΟΥ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ (ή σωματεία που επιλέγονται με περίεργες διαδικασίες;)
Πρέπει να κατανοηθεί ότι δεν γινόμαστε αυτόματα αθλητικό σωματείο επειδή μαζευτήκαμε 21 άτομα και πήραμε την έγκριση του Πρωτοδικείου, αλλά επειδή (πρέπει να) τηρούμε κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που τα ορίζει ο αθλητικός νόμος 2725/99.
Και αυτό απορρέει ευθέως από τον διαπαιδαγωγικό – ηθοπλαστικό χαρακτήρα του αθλητισμού, τον οποίο διακηρύσσουμε ότι υπηρετούμε.
Η πρώτη προσπάθεια της πολιτείας να βάλει τάξη στα του ερασιτεχνικού αθλητισμού αρχίζει με τον Ν.75/1975 «περί εξωσχολικού αθλητισμού», ο οποίος τροποποιήθηκε με τον Ν. 2725/99 , που έθεσε τις βάσεις για το οικοδόμημα του αθλητισμού γενικότερα, ερασιτεχνικού και επαγγελματικού(καλά ή κακά).
Τα χαρακτηριστικά που ορίζει ο 2725/99 στα 140 άρθρα του, έχουν να κάνουν με το ποιος δικαιούται να ιδρύει και να εγγράφεται ως μέλος του σωματείου(κωλύματα, περιορισμοί, ποινικό μητρώο), τις ιδιότητες των μελών του ΔΣ, την τήρηση των διαφανών διαδικασιών του ΔΣ και των ΓΣ, τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των σωματείων για την συμμετοχή στις αρχαιρεσίες των Ενώσεων και των Ομοσπονδιών, τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των Ενώσεων και των Ομοσπονδιών, τα των προπονητών, αθλητών, διαιτητών και μια σειρά άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με το σύνολο των δραστηριοτήτων του αθλητισμού.
Στο άρθρο 8 του νόμου, από το 1999 που τέθηκε σε ισχύ, έχει οριστεί μία διάταξη περί «Ειδικής Αθλητικής Αναγνώρισης», που μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί σαν το ISO του ερασιτεχνικού αθλητισμού, το δικό μας σήμα ποιότητας.
Στο ίδιο άρθρο ορίζεται – επίσης από το 1999 – η τήρηση του μητρώου, που δεν είναι τίποτα άλλο από τον κατάλογο των σωματείων που δικαιούνται το σήμα ποιότητας. Τονίζουμε ιδιαίτερα ότι αυτή η διάταξη υφίσταται εδώ και 22 χρόνια και δεν είναι πρόβλημα που προέκυψε ξαφνικά με τις τελευταίες ρυθμίσεις της ΓΓΑ. Οι παλιότεροι θα θυμούνται την προσπάθεια που έγινε από την πολιτεία το 2010 από τον τότε ΓΓΑ κ. Βιτσαξή.
Όπως όμως συμβαίνει σε ότι έχει να κάνει με την ποιότητα στην χώρα μας, το θέμα αυτό υποβαθμίστηκε και αγνοήθηκε από πολλούς, είτε από αμέλεια, είτε από επιπολαιότητα, είτε από την νεοελληνική συνήθεια του «ωχαδερφισμού», αλλά και, όπως καλά γνωρίζουμε όλοι, από σκοπούς μη συμβατούς με τις αρχές του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Τα παραδείγματα είναι νομίζω αρκετά και τα γνωρίζουμε όλοι μας.
Η ευθύνη μας λοιπόν ως διοικητικών στελεχών αθλητικού σωματείου , όσον αφορά την ποιότητα των παρεχομένων αθλητικών υπηρεσιών προς τα παιδιά μας είναι μεγάλη και νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να είναι αντίθετος με την προσπάθεια που γίνεται για να τεθούν κανόνες που θα τους τηρούμε όλοι. Χωρίς εκπτώσεις.
Γιαυτό στηρίζουμε χωρίς επιφυλάξεις την προσπάθεια συμμαζέματος που κάνει σήμερα η πολιτεία για να μπουν επιτέλους σοβαρά κριτήρια για το ποια σωματεία έχουν νομικό και κυρίως ΗΘΙΚΟ δικαίωμα να προσφέρουν τις αθλητικές υπηρεσίες τους στα παιδιά και στην νεολαία της χώρας μας.
Θεωρούμε δε ως ατυχή την ανακοίνωση της ΕΟΚ στις 29/03/21, με την οποία, απευθυνόμενη στις κινήσεις «Πρώτα το Μπάσκετ» και «Δώσε Πάσα», χαρακτηρίζει και τα 517 σωματεία που έχουν συμπεριληφθεί στο Μητρώο της ΓΓΑ ως «αυτά που επιλέχτηκαν με διαδικασίες περίεργες»!!
Β. ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Η βασική ρύθμιση του Ν. 4726/20 είναι η τροποποίηση του άρθρου 14 του Ν. 2725/99,
όπου προβλέπεται ρητά :
« Δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου σε Γενική Συνέλευση αθλητικής ένωσης (ή και ομοσπονδίας) έχει κάθε αθλητικό σωματείο που φέρει ειδική αθλητική αναγνώριση και έχει εγγραφεί στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων…».
Και ενώ από την ΕΟΚ και την ΕΣΚΑ κληθήκαμε σε αρχαιρεσίες με βάση τον Ν.2725/99 «όπως αυτός έχει τροποποιηθεί και ισχύει με τον Ν. 4726/20», ξαφνικά ενέσκηψε θύελλα!
21 σωματεία προσέφυγαν στο Πρωτοδικείο ζητώντας να μετέχουν ισότιμα στις εκλογές χωρίς να πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου!
Από τα 21 σωματεία τα 9 δεν έχουν καν υποβάλλει αίτηση για εγγραφή στο μητρώο, τα 9 έχουν υποβάλλει ελλιπή φάκελο και η αίτησή τους εκκρεμεί, ενώ από τα υπόλοιπα 3 που έχουν υποβάλει εκπρόθεσμα φάκελο μετά την 01.01.21, μόνο το 1 έχει υποβάλλει πλήρη φάκελο στις 09/02/21 (τα στοιχεία από την ιστοσελίδα της ΓΓΑ).
Ας δούμε και μερικούς άλλους ενδιαφέροντες αριθμούς .
Μέχρι τις 31.12.20 είχαν υποβάλλει αίτηση στο μητρώο 626 σωματεία, από τα οποία εγκρίθηκαν τα 517, ενώ τα υπόλοιπα 109 είχαν ελλιπή στοιχεία.
Από 01.01.21 μέχρι 31.03.21 έχουν υποβάλλει αίτηση 67 σωματεία, από τα οποία τα 16 έχουν υποβάλλει ελλιπή φάκελο, ενώ για τα υπόλοιπα 51 εκκρεμεί ο έλεγχος(τα στοιχεία από την ΓΓΑ).
Άρα δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου έχουν 517 σωματεία, τα οποία επιλέχτηκαν με διαφανείς διαδικασίες(καθόλου περίεργες), αποτελούν δε ως ποσοστό το 74,6% του συνόλου των σωματείων που υπέβαλλαν φάκελο.
Διάφορες «φωνές» ισχυρίζονται ότι τα σωματεία είναι «λίγο κάτω από 1000». Όμως στις εκλογές της ΕΟΚ το 2016 φέρονται ως εγγεγραμένα στην δύναμή της 800! Μάλιστα δε ψήφισαν 581, αριθμός που είναι λίγο μεγαλύτερος από τα 517!
Τα αριθμητικά δεδομένα λοιπόν δείχνουν ότι στην ουσία δεν υφίσταται πρόβλημα αποκλεισμού εκατοντάδων σωματείων, όπως ισχυρίζονται κάποιοι.
Προκύπτουν εύλογα τα ερωτήματα:
Πρώτο: Με ποιο τρόπο μπορεί, χωρίς κόστος, να αγνοηθεί ο νόμος; Διότι εμείς ως σωματεία, ίσως να μην έχουμε πρόβλημα να συμμετέχουν στις αρχαιρεσίες και τα εκτός μητρώου. Πως όμως εξασφαλίζεται ότι μετά τις αρχαιρεσίες δεν θα προσφύγει κάποιος (ο χαμένος;) κατά του κύρους των εκλογών με το βάσιμο και νόμιμο σκεπτικό ότι διεξήχθησαν παραβαίνοντας τον νόμο;
Αν δεν τηρηθεί ο νόμος(όσο κακός και αν είναι) οι όποιες αρχαιρεσίες θα είναι άκυρες, όσο δημοκρατικές και αν φαίνονται ότι είναι. Όλο το μπασκετικό κίνημα θα είναι έρμαιο στην παραμικρή ένσταση του οποιουδήποτε.
Δεύτερο: Με ποιο ηθικό σθένος διακηρύσσεται ότι για να τηρηθεί η δημοκρατία , πρέπει να παραβιαστεί η νομιμότητα; Η δημοκρατία έχει κανόνες. Αν δεν μας αρέσει ένας νόμος να αγωνιστούμε να τον καταργήσουμε, αλλά μέχρι να συμβεί αυτό, πρέπει να τον εφαρμόζουμε, αλλοιώς να κάνουμε επανάσταση και να βγούμε στο «κλαρί». Τότε όμως δεν θα παίζουμε μπάσκετ. Αυτό θέλουμε;
Τρίτο: Με ποιο δικαίωμα τα σωματεία που τάσσονται υπέρ της νομιμότητας και πήραν το σήμα ποιότητας(μητρώο), συκοφαντούνται ότι «επιλέχτηκαν με περίεργες διαδικασίες» και εξομοιώνονται, ηθικά και αγωνιστικά, με τα σωματεία που δεν θέλουν ή δεν δικαιούνται λόγω διαφόρων ελλείψεων να εγγραφούν στο μητρώο;
Διότι, εάν πράγματι είμαστε συνολικά 950 σωματεία , τότε υπάρχουν 250 σωματεία που επί ένα τουλάχιστον χρόνο αδιαφορούν για την εγγραφή τους. Αδιαφόρησαν ακόμα και για την είσπραξη της επιχορήγησης που έδωσε η ΓΓΑ σε κάθε σωματείο που μπήκε στο μητρώο.
Προφανώς δεν την έχουν ανάγκη. Αλλά τότε γιατί μας παιδεύουν; Πόσο ειλικρινές είναι το ξαφνικό ενδιαφέρον τους για τις αρχαιρεσίες;
Τέταρτο: Συνειδητοποιούμε ότι με βάση τον νόμο 2725/99 έχουν ήδη διεξάγει αρχαιρεσίες 45 από τις υφιστάμενες 48 Ομοσπονδίες και έχουμε απομείνει εμείς μαζί με τις Ομοσπονδίες Καράτε και Πυγμαχίας με διοίκηση Πρωτοδικείου;
Είμαστε τόσο φανατισμένοι , ώστε να πιστεύουμε ότι το μπάσκετ μπορεί να
επιβάλλει, μόνο αυτό, διαφορετικούς κανόνες από όλη την υπόλοιπη αθλητική οικογένεια; Είναι λογικό να ζητάμε κάτι τέτοιο και πως μπορεί η πολιτεία να νομοθετεί άλλα για όλα τα άλλα αθλήματα και άλλα για το μπάσκετ; Όλοι μαζί αντάμα κι ο ψωριάρης χώρια;
Πέμπτο: Επικαλούνται ότι πρέπει να συμμετέχουν στις εκλογές και τα σωματεία που δεν πρόκαναν να γραφτούν στο μητρώο, διότι αυτό συνέβη λόγω των “γραφειοκρατικών διαδικασιών” και της “πανδημίας”.
Αλλά όλα τα σωματεία είχαμε να αντιμετωπίσουμε τις ίδιες ακριβώς συνθήκες (προθεσμίες, γραφειοκρατία, πανδημία). Δεν ζούμε σε άλλη χώρα!
Τα 517 που γράφτηκαν πως έλυσαν αυτά τα προβλήματα;
Με…. «περίεργες διαδικασίες»;
Θα μπορούσαν να τεθούν και άλλα ερωτήματα πιο αιχμηρά.
Ας τα προσπεράσουμε προς το παρόν.
Το μόνο που είναι αναγκαίο να απαντήσουμε είναι τι συμφέρει το άθλημα.
Να εφαρμόσουμε τον νόμο και να πάμε σε αρχαιρεσίες, μήπως και ανοίξει ο δρόμος για να ασχοληθούμε με την επίλυση των χρόνιων προβλημάτων του αθλήματος ή να αναλωθούμε σε αδιέξοδες πρακτικές και διαμάχες γύρω από δήθεν δημοκρατικά διλήμματα , που το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μας μετατρέψουν σε «επαναστάτες χωρίς αιτία»;
Ή μήπως υπάρχει αιτία;
Είμαστε λοιπόν υπέρ της τήρησης των όλων των προϋποθέσεων για την διεξαγωγή νόμιμων αρχαιρεσιών.
Λέμε ναι στην δημοκρατική συζήτηση, όχι όμως στην παράκαμψη των νόμων, όταν δεν μας αρέσουν ή δεν μας συμφέρουν!