Η Αγία Παρασκευή είναι δήμος στην περιφέρεια του Βορείου Τομέως της Αττικής, εκτεινόμενος στο ανατολικό άκρο του αθηναϊκού πεδίου έως τους ορεινούς όγκους του Υμηττού. Η έκταση της περιοχής υπολογίζεται σε 7,935 τ.χμ. (5,64 τ.χμ. κατοικημένη) και ο μόνιμος πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ανέρχεται στους 59.704 κατοίκους, με πυκνότητα 7.524 ατόμων ανά τ.χμ. και υψόμετρο κέντρου 206 μ.
Η δημιουργία του οικισμού χρονολογείται περί το 1929 οπότε και αποσπάσθηκε από την Αθήνα ως κοινότητα και μετέπειτα ως δήμος το 1963, αναπτυσσόμενος αρχικά ως παραθεριστικός προορισμός του Χαλανδρίου κι αργότερα ως έδρα της Ανατολικής Αττικής, για να ενταχθεί το 2010 με το Πρόγραμμα Καλλικράτης στο συγκρότημα του Βορείου Τομέως, υποδεχόμενη κατά βάση αστικό πληθυσμό από το διοικητικό προσωπικό των Αθηνών.
Οικιστικό κέντρο αποτελεί η κεντρική πλατεία με τον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, ενώ κεντρικός οδικός άξονας είναι η οδός Αγίου Ιωάννου η οποία και συνδέει τη Λεωφόρο Μεσογείων με τον περιφερειακό δακτύλιο του Υμηττού. Εμβληματικά κτίρια της Αγίας Παρασκευής θεωρούνται το Αμερικανικό Κολέγιο Deree, το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», ο Ναός της Αγίας Παρασκευής, και το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει η Μονή του Άγιου Ιωάννη του Κυνηγού.
Η περιοχή έχει ιδιαίτερο φυσικό κάλλος με πλούσια βλάστηση αλλά και άρτιο συγκοινωνιακό δίκτυο, διασυνδεόμενη με το Αττικό Μετρό και τον προαστιακό σιδηρόδρομο. Θεωρείται δε πέρασμα από την Αθήνα προς τα Μεσόγεια, λόγω και της γειτνίασής της με την πόλη της Παλλήνης.